[Z] [N] Na rozstaju dróg

Namida

Napisane ot tak. Pod wpływem chwili… pod wasz osąd.

Na rozstaju dróg, – tam, gdzie człowiek musi wybrać dokąd podążać - na ubitej drodze, siedziała postać. Głowę schowaną miała w ramionach, jakby próbowała uchronić się przed światem. Skulona postura nie dawała poznać proporcji, a kaskada szarych włosów zasłaniała twarz. Raz po raz mijali ją ludzie, ale żaden nie zwrócił na nią uwagi.
Nagle zawiał ciepły wiatr, podnosząc z drogi tumany piasku. Gdy opadły, oczom ukazała się , raźno krocząca, nieco zgarbiona staruszka. Włosy, niegdyś pełne koloru, dziś przyprószone były siwizną. Ręce pokrywały bruzdy, a twarz przykrywała siateczka zmarszczek. Wyróżniały ją oczy. Rażąco niebieskie, przykuwały spojrzenie. Tętniły spokojem i pewną dozą radości. Staruszka przywodziła na myśl dobrotliwą babunię, której na sercu leży dobro dziatek. Jej krok był sprężysty i pewny, zupełnie nie pasujący do wyglądu. Zatrzymała się przed skuloną postacią. Wyciągnęła pomarszczona dłoń i pogładziła ją po głowie. Postać podniosła wzrok i wbiła wielkie czarne oczy w babunię.
- Dlaczego tu siedzisz? – zapytała staruszka.
- Bo nikt nie chce ze mną podróżować – odparła smutno postać.
- Dlaczego?
- Bo ludzie mnie nie chcą. Wolą mieć za towarzyszkę radość albo miłość.
- A kim ty jesteś?
- Zwą mnie Rozpacz.
- Rozpacz powiadasz… No to ciężkie życie musisz mieć.
- Mam. Człowiek mną gardzi. Zwierzę nie chce znać. Czasem ktoś przyzywa, ale zaraz potem jakaś przebrzydła nadzieja odgania mnie gdzie pieprz rośnie.
Staruszka zaśmiała się cicho.
- Ty się ze mnie śmiejesz. Nie wiesz, jak to jest.
- Wiem. Ja również jestem sama. Ale powiem ci, że mam pełne ręce roboty. Wszyscy chcą mieć mnie za towarzyszkę. Ale ja nie spotkałam jeszcze nikogo odpowiedniego. Ludzie mnie zanadto wykorzystują, nie potrafią określić czego potrzebują, czasem zamiast mnie powinni przyzwać wiarę.
- Ludzie są okropni. Nigdy nie wiedzą, co robią. A potem zwalają wszystko na emocje… nienawidzę ich.
- Czy to nie za ostre słowa? Ludzie są, jacy są, ale my jesteśmy po to, by im pomagać.
- Ja nie jestem im potrzebna.
- Owszem, jesteś. I nawet nie wiesz, jak bardzo. Człowiek potrzebuję cię, aby wszystko sobie poukładać. Bez ciebie nie umiałby żyć. Bez ciebie nie istniałyby inne emocje.
- Jakie na przykład?
- A spokój? A radość? Radość nie byłby nikomu potrzebna, gdyby nie istniało jej przeciwieństwo.
- Mówisz tak, żeby mnie pocieszyć.
- A nie pocieszam? – zdziwiła się staruszka. Rozpacz pokręciła smutno głową.
- To może pocieszę cię inaczej. Co ty na to, abyśmy odtąd podróżowały razem?
- Naprawdę? Chcesz ze mną podróżować?
Staruszka uśmiechnęła się promiennie.
- Oczywiście. Bez ciebie nie było by również mnie.
Rozpacz zmarszczyła brwi.
- A kim ty jesteś?
- Ja? Ja jestem Nadzieja.
Na rozstaju dróg, – tam, gdzie człowiek musi wybrać, dokąd podążać - na ubitej drodze, stały dwie postaci. Odtąd maiły podróżować razem. Być razem do końca. Rozpacz i Nadzieja. Tak różne, a tak nierozłączne.

Atiasha

Namiś, to było takie śliczne.
Niesamowity pomysł.
Kiedyś spotkałam się z czymś podobnym, ale to, po prostu przebija się przez poprzednio przeczytane działo i sprawia, że ono zanika gdzieś w odmętach pamięci.
Ślicznie napisałaś. Na prawdę mi się podobało. ^^
Wiesz co myślę? Geniuszem jestem.
Geniuszem na równi z resztą naszych małych geniuszy ze Strefy. ^^

Namida

No nie przesadzaj At. Geniuszem jest Ell czy Kits, ja tylko staram sie nieudolnie im dorównać... może kiedyś...
Spotkałaś sie z czymś takim? Gdzie? Chciałabym to zobaczyć.
Jeśli ci sie tak podobało to miło mi ^^

Bloody

Osz...Namiś. To było..Śliczne. Naprawdę. Styl (a szczególnie zakończenie) przypomina mi bajki Andersena <3
Ogólnie...Bardzo dobra robota.!

Grabarz

Spotkałam się gdzieś z podobnym motywem w literaturze, ale nic to. Całkiem mi się podobało, taka przypowieść dająca do myślenia.

Irate

I znowu nie wiem, co mam napisać.
Uwielbiam Cię!
Piszesz tak... hm, nie słodko, tylko... nie wiem, jak.

Jestem głupia przy Tobie.
Trzymam kciuki, żebyś w końcu napisała książkę.

Hibari

Ah, ślicze *____*
Takie.. takie...ujmujace.
I popieram Ir! Pisz ksiażkę ^^

Atiasha

Fushigi

To jest takie... prawdziwe.
I tak ładnie napisane. <3

Pst! Ona pisze! Znaczy się, ostatnio trochę się zacięła... xD

Namida

Trochę się zacięła? Ja bym powiedziała, że trochę bardziej niż trochę się zacięłam. ^^"
Fu, odnoszę wrażenie, ze cokolwiek bym nie napisała, Ty i tak powiesz, że to jest "ładnie napisane". <333
Baśnie Andersena. Bloo? Serio? Nie pomyślałabym o baśniach Andersena...
Ir! Nie mów tak! Nie jesteś głupia, a w szczególności nie przy mnie! Jesteś niezwykle mądrą dziewczyną, wierz mi, znam wiele twoich rówieśniczek i zdecydowanie wybijasz się na wyżyny.
A tak na marginesie. jak już palnęła Fuś, książkę piszę, ba! Nawet dwie! Teraz to kciuki trzymajcie tylko żebym którąś wreszcie skończyła ==

Hibari

Będę trzymać, jak mi podpiszesz swoją książkę ze specjalną dedykacją dla Hibari. ^^

Irate

Albo tak ogólnie dla Amazonek? xD
Albo nie, bo ktoś jeszcze pomyśli, że to dla tych z Ameryki. ^^"

Wybijam się na wyżyny?
o____O
No dobra... Dzięki? ^^"

Bloody

I możesz nam* je zadedykować. XD

----
*nam. -Amazonkom z SN

Negai

Też spotkałam się już wcześniej z podobnym motywem w opowiadaniu, tyle że o smutku czy innym uczuciu z kategorii tych ‘szarych, negatywnych’. Masz ciekawy styl pisania, jak już dziewczyny wspomniały, przypomina ten Andersena ^^. Chociaż nie jest tak dopracowany… Oczywiście, nie doszuka się tu większych błędów, ale czasem miałam wrażenie, że niektóre słowa można by zastąpić innymi i brzmiałoby to lepiej. Albo niektóre można też wyciąć ^^’’, no ale jest ładnie. Może nie będę bardziej krytykowała, bo ja już wiem czym to się kończy…
Zwłaszcza, kiedy się krytykuje osobę, którą większość forum zna, lubi etc.

Namida

No nie wiem, czy mnie zna większość forum... ale to tak na marginesie.
Co do stylu, oczywiście, ze jest niedopracowany. Ja jestem tylko czternastoletnią uczennicą, a nie wybitnym pisarzem po studiach. ^^

Bloody

Ale ja wróżę Ci wspaniałą przyszłość *wyciąga ręce przed siebie i mówi jak nawiedzona wróżka z tv*

Hibari

Ja popieram! Jestem wyrocznią, to wiem xD

Namida

^^ Możliwe, że zostanę drugim Wajdą albo światowej sławy psychologiem, a co do książki... wydam, ale czy będzie to Bestseller, to nie jestem pewna. Ale możecie być pewne, że dedykacja z pierwszej strony będzie "Dla Amazonek z SN", no i rzecz jasna dopisek "A w szczególności dla Fuś, mojej duchowej siostry". <33

Gość

Wybaczcie, że zburzę wasze uwielbienie ale to jest plagiat... tak mi sie wydaje. Gdzieś widziałam juz podobne opowiadanie.

Umeka

Czy Ty właśnie OSKARŻYŁAŚ Namiś?!
Wiesz, dam Ci kolejną DOBRĄ radę!
Bo musisz to wiedzieć:
Amazonki nie są takie! ==

Ps. Nie wkurzaj mnie bo mam okres!

Gość

Takie? Znaczy jakie?
No bo móie prawdę. Gdzieś, kiedyś spotkałam sie z takim opowiadaniem, więc mówię, ze to jest podobne.

Umeka

Nie chce kłótni, więc nie wnikam już w to.
Tylko powiem tyle, że mnie musisz najpierw plagiat, czyli dać link gdzie to kiedyś czytałaś, bo wiesz Namiś nie jest plagiatorką.

Gość

Nie dam linku bo nie pamiętam. Po prostu mówię, ze gdzieś to widzialam.
I z emi sie niezbyt podoba, bo to takie bajkowe. Takie rzeczy nie istnieją.

Elle

Bajki są rulez. A opowiadania powastają dla ludzi z wyobraźnią. Ty, jak widać, nie posiadasz jej. Lub na upartego usiłujesz grać 'dorosłą'.

JAK ŚMIESZ OSKARŻAĆ NAMIŚ?!

Jeśli uważasz, że to plagiat, znajdź dowody. Potem rzucaj oskarżenia.

Atiasha

Wiecie co?
Ona działa mi na nerwy.
Ledwo co wpadłam na strefę i już mam wkrw. =="