[M][N] W blasku księżyca.

Elle

Po paaaru miesiącach, nudnych dniach i wielu niezrealizowanych (jeszcze) pomysłach, udało mi się napisać coś takiego... Mam dziwne wrażenie, że wyszłam już z wprawy. I nie podoba mi się. Nie, stanowczo nie podoba. Może wy mi powiecie, czego brakuje. pisane przy 'Requiem for a dream'.

Z dedykacją dla Namiś i Grabarza- moim siostrom krwi.
____________

Jestem Wampirem.
Czczę moje ego i czczę moje życie,
Ponieważ jestem jedynym istniejącym bogiem.
Jestem dumny z tego, że jestem drapieżnikiem
I oddaję honor mym zwierzęcym instynktom.
Wywyższam swój racjonalny umysł
I nie uznaję wierzeń, które są wbrew rozumowi.

Jestem Wampirem.
Pokłoń się przede mną.

Czuję cię.
Czuję twój paraliżujący strach, adrenalinę krążącą w zburzonej krwi, gdy z trudem przedzierasz się przez chaszcze. Przyspieszony oddech, rozbiegane oczy. Nie zważając na otarcia, rany i upadki, kierujesz się naprzód. Ty też mnie wyczuwasz; wiesz, że jestem tuż za tobą. Boisz się, prawda? Masz słodkawy, lekko cierpki smak. Nawet z tej odległości potrafię to określić. Jesteś moim smakołykiem. Nie wiedziałeś o tym, prawda? Wy, ludzie, nie zdajecie sobie sprawy, jacy jesteście naprawdę. Nie wiecie, kim tak naprawdę jesteście, nigdy was to nie interesowało. Dla was liczy się tylko wygląd zewnętrzny, tylko powierzchowność. To, co w środku was kompletnie nie interesuje. To, co macie w środku, ocieniam JA.
Głęboko wciągam w nozdrza twój zapach. Rozbudzasz mnie coraz mocniej, z minuty na minutę bardziej cię pragnę. To jak upijać się winem, nie skosztowawszy go. Uzależnia. Tak jak ty; jesteś moim narkotykiem. Twój zapach, uczucia, esencja. Twoja krew.
W tę gwiaździstą, bezwietrzną noc jesteś jeszcze bardziej wyczuwalny, jeszcze bardziej podniecający. Poczułem cię od razu, gdy tylko tu przyszedłeś. Z twojej ciekawości powietrze zrobiło się słodkie. To ona cię tu przywiodła, prawda? Zwykła, ludzka słabość, która będzie drogo kosztować. Nie zdawałeś sobie sprawy z tego, że to twoja ostatnia wycieczka... W tym życiu. Czuję ten urzekający zapach przerażenia. Woń człowieka. Woń ofiary.
Słyszę kruki rozbrzmiewające nad moją głową. Tylko one będą świadkami tego rytuału, nikt więcej. Tylko one mogą to zobaczyć. Taniec życia i śmierci, taniec mroku. Idę bezgłośnie wśród drzew, całkowicie spokojny. Wiem, że cię dostanę. Księżyc odbija się w moich czerwonych jak krew tęczówkach, jarzących się w ciemności. To je pierwsze zobaczyłeś. To na ich widok wydałeś okrzyk przerażenia i zacząłeś uciekać, chcąc ratować swoje nic nie warte życie. Wiem, że się mnie boisz. Ja wiem wszystko. Wy, ludzie, macie się za lepszych, za panów świata, a jesteście niczym. Nic nie wartym prochem, który przeminie, jak wszystko inne, co stworzyliście. Bez swoich maszyn i wynalazków nie potrafilibyście nic zdziałać. Jesteście jak dziecko we mgle. Wierzycie w brednie, wymyślone setki lat temu. Nie bierzecie odpowiedzialności za własne czyny, zrzucając wszystkie niepowodzenia, kłopoty i zło na wyimaginowaną postać. Czcicie Istotę Wyższą, która nie istnieje. Gdzieś w swoich naiwnych sercach wiecie o tym. Ale wypieracie się Prawdy, bo tak jest dla was prościej. Głupie stworzenia.
Zostaliście stworzeni dla mnie. Ponieważ JA jestem kimś. Byłem, jestem i będę, już na zawsze jako wasz pan i władca. Wy wieczorami będziecie snuć opowieści, wymyślając o mnie coraz to głupsze mity. Ale prawda jest tylko jedna. Ona jest głęboko ukryta, nie przeznaczona dla umysłów zamroczonych przez technologię i brak konsekwencji za własne czyny. Chcesz ją poznać? Jest możliwość. Tylko jedna możliwość.
Słyszysz, jak się zbliżam? Czujesz niebezpieczeństwo? Wiesz, że zaraz zginiesz? To ja, twoja śmierć. Twoje życie. A teraz chodź, pokażę ci nowy, piękny świat. Świat skąpany we krwi.

Grabarz

Pierwsza reakcja: wreszcie El coś napisała! Klękajcie, narody!
Wchodzę. Widzę dedykację. Uśmiecham się radośnie i z zapałem pogrążam w lekturze.
Pierwsze słowa są znajome i bliskie, Credo Wampira. Uśmiech poszerza się, gdy zaczynam czytać krótką opowieść o łowcy i bezbronnej ofierze.
Wiesz, co mi się nie podoba? To, że tworzysz tylko i wyłącznie opis emocjonalny, nie skupiając się na otoczeniu i konkretnej sytuacji. Z jednej strony to irytujące, a z drugiej - bardzo mi odpowiada. Kreuję w głowie obraz, który jest idealną sceną dla sytuacji, którą przedstawiłaś.
Opisy naprawdę są twoją mocną stroną. Poczułam się, jakbym była tym wampirem, który bezszelestnie podąża za słabym, głupim człowiekiem. Wypełniła mnie radość tryumfującego drapieżnika, który już wie, że ofiara mu nie ucieknie. Pięknie.
Strasznie podobają mi się też ostatnie słowa, będące jakby wstępem do dalszej części opowieści.
Podsumowując: jednak masz w sobie coś z geniusza, siostro. Może w paru miejscach mi coś zgrzytało, stanowczo to, że nie opisałaś dokładniej sytuacji i otoczenia, ale nie przeszkadzało to w odbiorze tych emocji. Ciężko mi to jednoznacznie określić, ale stanowczo jest na plus.

Weźże pisz więcej, cholero!

Grabarz tako rzecze i dziękuje za dedykację.

Umeka

Łiiiiiiiiiiii!
Elut! To jest wspaniałe!
Wampirki! Krew! Śmierć! Muhahaha!
Jaaa! Podobało mi się jak diabli!
Ja chce więceeej!
Dużo więcej!
Pisz Elut, pisz!

Jak trochę ochłonę to edytuję posta. ^^'

Elle

Grabciu, dziękuję^^ Wiesz, zawsze miałam kłopoty z opisem otoczenia. Bede musiała nad nimi sporo popracować. Nawet nie wiedziałam, gdzie mogłabym tu takowy odpowiednio wpasować. Tak, poćwiczę to.

A wiesz, że te ostatnie słowa wymyśliłam na samym początku? XD

Dziękuje Gumciu^^ Postaram się coś więcej napisać, ale czy szybko... Ugh, z tym może być kłopocik.

Eve, poczułaś się jak Wampir? Przecież ty JESTEŚ Wampirem!^^

Hibari

Oł bosz... To było takie mroczne. Czytając można się było wczuć, być tym drapieżnikiem, wampierm na głodzie poplującym na ofiarę. Podoba mi się. Nawet bardzo i nie mam pojecia co ty chcesz od tego opowiadania, głupku, bo przecież bardzo fajnie zajebiście ci wyszło, no! ^^

Grabarz

Poczułam się jak TEN KONKRETNY Pan Wampir z opowiadania, czepialskie stworzenie!
Toż wiadomo wszem i wobec, że ja wampirzycą jestem...

Elle

Wampir na głodzie XD Hibciu, rewelacyjnie to zabrzmiało.

Czepialstwo mam we krwi^^ W koncu jesteśmy siostrami, ha!

Grabarz

Ha! Wymyśliłam sobie kolejne tło pod to opowiadanie! xD
Wampir wychodzi z odwyku, spragniony krwi człowieka... Widzi swą bezbronną ofiarę, człowieka, który gnany ciekawością, postanowił zobaczyć, jak wygląda oddział detoksykacji przy MONARze... Dziecię Nocy rusza w pościg za ludzkim ścierwem...

Chyba naprawdę padło mi na mózg.

Ano jesteśmy. Już wiem, po kim to mam...

Hibari

Popatrz El, czesem to i mi się uda czymś zabłysnąć xDDD

Namida

Ell... ty... ja... nie, ty. Kuźwa... no patrz jak potrafisz człowiekowi zaćmić rozumowanie. Kompletnie mnie zamurowało.. jak głupia patrzyłam się w szklany ekran monitora i niby zahipnotyzowana czytałam twoje słowa... A w mojej głowie rozgrywał się film. Wampir cicho kroczący po leśnej ściółce... wydaje się płynąć nad ziemią, a gałęzie odchylają się przed nim by mógł swobodnie przejść. Gdzieś z przodu słychać ciężki, płytki oddech. To ofiara, nie zważająca na kłucie w boku, biegnie... i biegnie. Łudzi się, ze może uciec.
Dreszcz, za dreszczem.
Jeśli ktoś powie, ze nie potrafisz pisać to powyrywam mu członki, mózg wygrzebie łyżeczką i w metalowym sitku będę piec nad świeczką...
Tak jak powiedziała Eve... masz coś z geniusza.
Pominąwszy wszelkie inne filozoficzne gatki ciesze się, że jestem z wami związana krwią... siostry Krwi... siostry Księżyca ... siostry... my
I dziękuje za dedykacje, poruszyłaś nią moje wampirze serce.

A tak zjeżdżając kompletnie z pięknego komentarza... Eve, cholero pruska, pamiętasz, że mi coś obiecałaś?

Grabarz

Pamiętam. Staram się. ^^'

Namida

Starasz *prycha*. To się bardziej staraj, bo ja kcem.

Grabarz

Hm. Moment. Chodzi Ci o dokończenie, czy o zaczęcie tego, co miałam zacząć? Bo nie zacznę nowego, póki nie skończę obecnego. ^^'

A jakoś mi się nie zbiera na kończenie. Utknęłam.

Potrzebuję motywacji. Motywacja może być przystojnym samcem o imieniu Kenneth, nie obrażę się.

Namida

O dokończenie obecnego też.. ale bardziej o to co obiecałaś mi ... bardzo dawno temu.
Nie masz motywacji... samiec jej się marzy. Skarbie uważaj żeby motywacja nie był kopniak w zadek.

Hibari

Nie da rady. Zbyt odporna na kopnięcia. Właśnie mnie oświeciła.

Grabarz

Wszyscy by mnie kopali, bili, cięli, torturowali i w ogóle. Bierzcie, jestem wasza!
Tylko jak mnie poturbujecie, to pisanie potrwa jeszcze dłużej. xD

Namida

Połamiemy ci nogi, żebyś nie mogła wstawać z krzesła. Nie martw się głowę i ręce zostawimy całe.

Elle

Dzięki, Namiś. Komenatrz moich siostrzyczek bardzo wiele dla mnie znaczą :*
Zaraz... Właśnie do mnie dotarło. Chcesz mi powyryważ członki, mózg wygrzebać łyżeczką i w metalowym sitku piec nad świeczką?! Takie brutalne morderstwo na siostrze... T.T

Grabci marzy się Kenneth, a mnie marzy się Tośko... Upadłyśmy na samo dno.

Namida

Jeśli nie przestaniesz pierdzielić głupot to dopuszczę się bardzo bestialskiego mordu na tobie kochanie.

A mi nie marzy się nikt... Ja naprawdę powinnam wybrać jednego faceta ==

Grabarz

Ale po co łamać nogi? Wystarczy związać i obstawić strażą. Jeśli będą uzbrojeni, czujni i będzie ich wielu, to wątpię, bym sobie poradziła. A w rozwiązywaniu supłów to ostatnia ciota jestem, więc jak mi zabierzecie noże, to przepadłam.

Tylko najpierw trzeba do mnie podejść i mnie ogłuszyć. xD
Dalej wam się chce?

Toż mówię, że kiedyś napiszę...

Hibari

Chceee! Gdyż ponieważ azaliż obiecałaś mi, że będę mogła cię pokonac! Ha! I wiem już kiedy to wykorzystać!

Namida

Skarbie, ja jestem zdania, że żadna straż sobie z tobą nie poradzi, chyba, że będziemy to Ell, Yen i ja uzbrojone po zęby...

Ogłuszyć... no cóż... trzeba by sprowadzić parę wykwalifikowanych wampirów, ale po co ściągać z wakacji na hawajach Kaname i Zero? Powiedzmy, ze póki co zawieramy rozjem, ale ty ruszasz dupę, raczej palce i piszesz coś wreszcie.

Ev... obiecałaś jej, że dasz się pokonać?

Elle

Namida

Środek usypiający, chyba końska dawka!

Nie, nie powiedzieli. Ale jak ich w końcu wytropiłam to dostali opierdol...

A tak w ogóle... Słonko ^^ <333

Grabarz

Człowiek się odwróci na moment i obmyślają strategię walki za jego plecami. To się nazywa rodzina, pff!

Środek usypiający? Uzbrojone po zęby? Wykwalifikowane wampiry? O bogowie...
Ale jeśli to ma znaczyć, że sprowadzicie mi tu Yennę, stawiam się i nie piszę. Nawet dam się pojmać, żeby ją zobaczyć.

Nie obiecałam, że dam się pokonać. Obiecałam, że nie będę oddawać ciosów.
W zasadzie tak też można wygrać.