"Dno Zapomnienia"

sakura-life

Pragnę odejść do swojego świata,
utonąć w morzu spełnienia.
Schodzić na samo dno,
aż dotknąć zapomnienia.

Znów wprawiasz szare tęczówki w drżenie.
Zgubne spojrzenie pokierowane w jedną z wielu stron.
Tajemnicze zawodzenie,
tak to rozkoszny niepamięci ton.

Niech imaginacja mnie porwie,
a cisza niechże swe nicie tka.
Wybacz mi, wybacz mi proszę.
Czas tak nieubłaganie łka.
Więc odchodzę,
Puśćże mą rękę.
Nie pytaj czy na zawsze.
Może kiedyś przybędę.

Cóż, jeden z moich wierszy, co Wy o tym myślicie?

Atiasha

Mogę powiedzieć tylko - łał.
Kochana, jak ty to zrobiłaś ?

Fushigi

Dziewczyno... Kurczę...
Podziwiam poetów. Jak można pisać coś tak pięknego?
To jest cudowne.

Hibari

Asz, śliczne.
Mogę tylko sypać achy i ochy xP

Gość

Pal licho Szymborską i Staffa! To żadni artyści przy Tobie.
c.u.d.o.w.n.e!

Rose

Powyższy komentarz należy do mnie. Kurde, zapomniałam, że się nie zalogowałam O.o