Nasze zboczenia.

Hibari

to ja na swoje nieszczęście trafiłam na Uran i tam zaatakowały mnie krwiożercze bestie chcące pozbawić mnie mógu ale cóz ja takiego sprzetu nie posadam i udało mi się uciec nie obyło sie bez Sharingana Saska który był ze mna i mnie uratował^^ a potem to jeszcze jechalismy sobie Drogą Mleczna wiesz narmalnie widoki nie z tej ziemi. Troche nam się przedłuzyło i zaczęło nam brakowac paliwa no i troche brutalnie dostalismy sie na Ziemie ale jakoś się udało a ty jakie miłaś lądowanie?

Kitsune

Ty mi nie mów! Na Plutonie jakaś banda kopyrtniętych na mózgu demonów: pół-facetów, pół-psów chciała mnie złożyć w ofierze! W porę urwałam się stamtąd z Inu-Yashą, który znał się z Kibą. Nie wiem skąd, podobno wybrali się kiedyś wspólnie autostopem przez Galaktykę (xD). Jakoś stamtąd uciekliśmy, ukradliśmy statek kosmiczny. Mówię Ci, lecimy sobie spokojnie, a tu jacyś przeprzeni Faceci w czerni do nas podlecieli i proszą o dokumenty. A my nic! To w dłuuuugą! Zgubiliśmy ich w pasie asteroidów Galaktyki Oriona. Tylko był jeden problem - nadprzestrzeń nam nawaliła i kompletnie zgubiliśmy drogę. Ale lecimy dalej... Nie uwierzysz, trafiliśmy w SAM ŚRODEK wojny Imperium z Rebeliantami. To takie dziwne uczucie, kiedy widzisz jak obok Ciebie przelatuje Sokół Millenium, wszędzie słychać strzały... Człowieku, ale adrenalinka! Włączyliśmy się do walki! Wygraliśmy! Rozwaliliśmy wszystkie statki Imperium - i Gwiazdę Śmierci. Ale potem Spielberg powiedział, że to Luke Skywalker... Foch. Kiedy już wylądowaliśmy na planecie, w zamian za pomoc naprawili nasz układ nadprzestrzeni i podali mapę kosmosu. To ładnie podziękowaliśmy i polecieliśmy do domu. Prawie... Bo wpadliśmy w czarną dziurę... wylecieliśmy na szczęście obok Jowisza. To nas znowu te głupie, Jowiszańskie ludki gonić zaczęły i czapa! Zestrzelili nas nad samą Polską, a lądowanie mieliśmy baaaaaaaardzo twarde... xP

Hibari

to normalnie istny Armagedon..juhu wrażeń wam nie brakowało my z sasiem mielismy normalnie jak spacerek^^

Matsuo

1.
- Jestem uzależniona od komputera, telefonu komórkowego, iPoda.
- Łatwo się denerwuję, o byle co.
- Zawszę muszę mieć zapas soków, pomarańczy, jabłek i czekolady u siebie w pokoju przed komputerem.
- Kawa, kawa zawsze musi być rano.
- Marudzę obojętnie gdzie i obojętnie na co ja po prostu muszę marudzić.
- Obrażam się na mamę, bardzo często, a z tatą zawszę się kłócę.
- Uwielbiam pluszaki, mam ich mnóstwo, walają się wszędzie nawet w sypialni rodziców.
- Nie wiem, czemu, ale zawsze chowam komórkę, iPoda, pilota od telewizora albo od DVD do lodówki.
- Cierpię na brak pamięci krótkotrwałej, zapominam wszystkiego.
- Prace domowe odrabiam na ostatnią minutę.
- Kiedy zobaczę w sklepie torbę, albo czapkę patrolówkę, muszę ja mieć.
- Zasypiam na matematyce. Bardzo często, a potem nie wiem, co i jak.
- Posiadam bałagan na biurku, w pokoju ogólnie wszędzie gdzie się pojawię robie bałagan.
- Kocham zakupy w Oszołomie.
- Jadam dużo Fast Foodów.
- Jestem leniwa.
- Po powrocie ze szkoły plecak ląduje na środku korytarza i zawsze, zawsze tata się o niego potknie.
- Nałogowo słucham Happysad’a.
- Jestem katoliczką, ale spotkanie mnie w kościele albo, chociaż w jego pobliżu jest nie możliwe.
- Nigdy nie jem posiłków w jadalni, zawsze przed telewizorem, albo w pokoju przy komputerze.
- Z maniakalnym uporem tępię wszystkie Pink Księżniczki, Barbie wszystko, co nadużywa różu.
2. Najczęściej używane powiedzonka
- „Jako istota jednokomórkowa nie powinieneś używać tak złożonych zdań.”
- „Kij ci w oko!”
- „To nie moja wina, to przez tatę!”
- „Czego znowu ja?”
- „Opłyń już.”
- „On to może się tylko pochwalić cytoplazmą i jednym jądrem”
- „Nie.” – tego używam bardzo często.
- „Zaraz / Za chwilę.”
- „Już idę” – tak mówię, ale i tak pozostaję w tym samym miejscu.

To by było na tyle, chyba.

Elle

Matsuo

To zdanie naczęściej kieruję do kolegi z ławki jak mnie poucza. Działa, wtedy się ucisza.

Elle

Wypróbuję na bracie... już sobie wyobrażam, jaką będzie miał minę... <szatański śmiech> Pewnie najpier w ogóle nie skapuje, o co mi chodzi, potem podrapie się po głowie z cierpiętniczym wyrazem twarzy, a następnie wrescie zapali mu się żaróweczka.

Matsu, rób tak dalej. Jaką chłopak ma minę?

Matsuo

Najpierw jest zdezorientowany, a potem odwraca się i zawiesza nos na kwintę, czyli strzela focha.

Elle

Poklep go jeszcze po główce z tekstem "No już, już..." ^^

Matsuo

Dobry pomysł, on słodko wygląda jak się obraża.

Elle

To zrób mu wtedy zdjęcie i wpuść na forum. A ładny jest?

Matsuo

Czy ładny to nie wiem. Nie przyglądałam mu się pod tym kątem.
Zdjęcia mu nie zrobię, niestety, bo już nigdy swojego ukochanego telefonu nie zobaczę. Nie lubi jak robi mu się zdjęcia, jak mamy mieć w szkole zdjęcia klasowe, to go nie ma.
Zresztą wtedy sporo osób nie ma. Dziwnym trafem.

Elle

Nie tylko u ciebie. Tak się zastanawiam, czemu ludzie się kliszy boją. Ona gryzie, czy jak? U mnie też nigdy nie ma połowy klasy. A reszta jest- bardzo niechętnie.

Irate

A ja to zdanie wypróbuję na Ludwiku, ale będzie miał minę ^^ Pewnie będzie wyglądał jak patafian... Cóż.

Namida

Ja osobiście też nie lubię być fotografowana... wolę stać po drugiej stronie aparatu.

Irate

A ja uważam, że na każdym zdjęciu wyglądam beznadziejnie, a jak inni je oglądają, to stwierdzają, że ślicznie. Szajbusy xP

Kitsune

Ja również na każdym zdjęciu wglądam jak rozjechany jeżozwierz.
I inni też tak uważają.
.
.
.
xD

Elealyon

Mi się zawsze wydaje, że mam beznadziejną minę. Jak jestem poważna, to tak, jakbym była niewyspana. Jak jestem niewyspana to tak, jakby mi brakowało piątej klepki. A jak staram się uśmiechnąć, to mi dziwny grymas wychodzi. Nic, tylko się załamać.

Kitsune

Ja się przestałam uśmiechać na fotografiach od czasu, kiedy na dwóch poprzednich zdjęciach klasowych wyszczerzyłam się przez co powstała mina:
"Jestem bezmózgą idiotką, która ma w głowie trociny, udaję że się uśmiecham, bo podjarałam się na widok aparatu".
I czaaapa.

Elealyon

Ale Ty tak uważasz, czy ktoś to tak skomentował? Najlepiej iść ze zdjęciem do mojej babci. Według mnie jest denne i wyszłam jak idiotka, a ona zawsze: "Ojej, Ewuniu, jak Ty pięknie wyszłaś". Jasne jasne...

Kitsune

Ja tak uważam. A inni mi przytakują.
Zawsze jest: Uśmiechnij się! Uśmiechnij się!
A potem...
Po co się uśmiechałaś? Mogłaś, ale nie aż tak!

Dlatego na zdjęciu w tym roku zrobiłam minę, jakby mi fotograf dziadka gazetą zabił. I dumna jestem z tego zdjęcia, jak nie wiem co ^^
Wściekła Kit...
Zaraz, ja zawsze byłam wściekła... =_='

Namida

Ja to jak mam poważną minę to w połączeniu z moją paskudą białą skórą i tymi ciemnymi prostymi kłakami, wyglądam jak jakiś niedorobiony wampir. A uśmiechać sie nie lubię bo... wyglądam głupio i tyle. Lubię aparaty ale od strony wizjera i tych wszystkich przycisków a nie od strony obiektywu i migawki która zawsze daje ci po oczach.

Seiko-chan

Ja ogólnie nie lubię być fotografowana. Zawsze, jak ktoś chce mi zrobić zdjęcie, to się chowam. A jak już się komuś uda, to ma zawsze tak okropną minę, że najchętniej bym się pocięła :(

Negai

Ja mam tak samo. Unikam aparatu jak ognia, a jak ktoś mi już fotkę pstryknie to albo wrzeszczę, albo dobieram się do aparatu i kasuję zdjęcia.
Jestem przewrażliwiona na tym punkcie, bo bardziej wykrzywionej gęby na zdjęciach niż moja to zobaczyć się już chyba nie da.

Kitsune

Da się. Jest jeszcze gęba Kitsune.
xP