Nasze straszne historie.

Namida

Jedna z moich ulubionych postaci^^
Co do aury... ja też nie umiem jej zobaczyć, ale nadal ćwiczę, może kiedyś.

Grabarz

Aurę wizualnie trudno zobaczyć, o wiele łatwiej "wyczuć" jej kolor intuicyjnie...

Namida

Och jak to mądrze zabrzmiało!

Grabarz

Dobrze, już się nie odzywam.
Coby swą "mądrością" nie porażać.

ewel-fe

Dokładnie 4 lata temu przeprowadziłam się z bloku do ogromniastego domu w którym mieszkam. Jeszcze nie był dokładnie wykończony. Nie miał drzwi. A ja miałam łóżko na przeciwko łazienki. Budze się w nocy zerkam na przeciwko. Wytrzeszczyłam oczy bo zobaczyłam coś dziwnego i białego. Myślałam, że to nic takiego. Budzę się drugi raz. Patrze znowu coś białego. Wychodzę z łóżka. Nakryłam się kocem. Idę w stronę łazienki. Szybko zapalam światło. Okazało się, że to tylko wanna =="

Ja zawsze po obejrzeniu horroru nie śpie dwie noce. Ale teraz jest spoko. Zabrałam od siostry telewizor i gdy wszyscy śpią ja włączam go, nastawiam na funkcję SLEEP i po 2 godz. on się sam wyłącza ^^.

Teraz gdy pisałam o łazience zobaczyłam coś dziwnego. Światło na schodach było zapalone. Jakis cień cały czas tam chodził po ścianie ==" Julka (moja siostra) szła po cichu do pokoju. Ona tak potrafi przestraszyć kogoś na zawał. =="

Ja zawszę się boję gdy mama z siostrą siedzą na dole oglądają TV a ja sama na górze jestem i jest już ciemno. Jak zchodzę z komputera i kieruję się do schodów to zawszę biegnę jak opętana bo boję się, że coś wyskoczy z mojego pokoju. Raz tak pizdnęłam o ściane gdy biegłam, że guz trzymał się cały miesiąc. >.<

Ryżuś

O matko, ale ja jestem głupia. xD O babciu... Zamiast przeczytać "pizdnęłam" przeczytałam "pierdnęłam". xD Hahaha. xD
Ewel, Ty nie masz "strasznych" historii? Mi się dzieją one codziennie.

Irate

Matko kochana... codziennie?
Poczułam się jakaś wyjątkowo normalna. oO'

Umeka

Ja też. x___X

Chyba, ze liczy się fakt, że dziś prawie spadłam ze schodów w szkole. >.>
Poślizgnęłam się w moich trampkach!

ewel-fe

Mi jakoś się nie zdażają == I dobrze xD

Mojej koleżanki mama opowiadała nam jak ona lunatykowała. Pewnej nocy wstała z łóżka. Kierowała się na korytarz. Jej mama akurat szła z łazienki. Ona stała naprzeciwko strychu już chciała za klamkę ale jej mama ją obudziła.

Potem ona nam opowiadała.

Gdy już położyła się spać po kilku godzinach się obudziła. Nagle coś usłyszała. Jakieś głosy. Ale ona się nigdy niczego nie boi. Poszła za tymi głosami. Stanęła przed rodziców sypialnią (mówiła, że słyszała je z tamtąd xD). Otworzyła drzwi a na parapecie leżało malutkie dziecko o__O
Już budziła swoją mame i zauważyła, że na parapecie nic nie ma o__O

Fushigi

Aa! Aż mnie nosi. Nie wiem czemu.Bo muszę Wam też się z czegoś zwierzyć...
Nam i tak już jest na mnie zła. xD
No więc... Kiedyś byłam u niej i sobie rozmawiamy. Wieczorem. To znaczy, nad ranem. xD Zasypiamy z zapalonym światłem (nie wiem czemu, Nam chyba chciała czy coś), no i po chwili słyszę, że chyba zasnęła, więc wstałam i zgasiłam, bo nie mogłam spać.
Nagle leżę sobie, już na wpół zanurzona w objęciach Morfeusza, Nam wstaje. Po prostu się podniosła i pyta:
-Kto zgasił słońce?!
Nie pamiętała tego następnego ranka. xD

A moja młodsza siostra na przykład jakieś kilka lat temu w nocy drze się:
-Ania, nie pij mojej Coca-Coli!
xD

Aa. Ile literówek.

Namida

Teraz jestem wściekła ==
Fu, wytłumacz mi, czy cały Boży świat musi wiedzieć, ze lunatykuje? He?

Fushigi

Ale to chyba był i tak jeden raz... Zresztą, to śmieszne.

Namida

Nie jeden. Wielokrotnie lunatykowałam. Przypadłość genetyczna.
Nie. To wcale nie jest zabawne. Chodź sobie po nocy, wygaduj bzdury a potem tego nie pamiętaj. To mało zabawne ==

Fushigi

Ale ten akurat przykład! To z tym słońcem, no...
Nie twierdzę, że samo lunatykowanie jest śmieszne. Ale też nie ma czego ukrywać. ^^

Moja kuzynka opowiadała kiedyś, że w domu drugiej kuzynki, kiedy była u niej na noc, wyszła z pokoju, który był zamknięty na klucz i ruszyła w stronę schodów, a potem zaczęła krzyczeć: "Dajcie mi zegarek!"
xD

Namida

Fushigi

Treściwa wypowiedź, Nam.

Namida

Doskonale wyraża mój stan duchowy i emocjonalny.

ewel-fe

Moja koleżanka opowiadała mi jak jej brat spał z tatą i lunatykował.
Wstał i poszedł do kuchni. Wraca i mówi do taty:
- Nie ma mleka o_____O xD
Na drugi dzień też nic nie pamiętał xD

Ja też raz lunatykowałam oO Spałam z siostrą. a ona mówi do mnie, że ja krzyczałam:
- Oddajcie mi rower, gdzie są moje chipsy oO xD

Namida

Mówienie przez sen to nie lunatykowanie. To po prostu znaczy, ze za bardzo przeżywasz sen bądź koszmar. Lunatykowanie inaczej Somnambulizm lub sennowłóctwo to normalna przypadłość u dzieci i ma związek z niedojrzałością układu nerwowego. Jeśli w dzieciństwie nie znika uznawana jest jako "choroba" często przekazywana genetycznie. Lunatykowanie ma jakiś związek z księżycem i jego polem magnetycznym

Irate

Nam, jeśli wstydzisz się tego, że lunatykujesz i mówisz przez sen, to coś Ci opowiem. ^^

Na obozie letnim ja spałam na górze piętrowego łóżka, moja koleżanka Marietta na dole. Ja już dawno zasnęłam, ale ona jakoś nie mogła spać. Nagle mówię do niej przez sen takim nawiedzonym głosem:
-Marietta, podaj chusteczkęęęę...
-Ee... Nie mam chusteczki.
-Ale Marietta! Podaj chusteczkęęę!...
Dziewczyna, nie ruszając się z miejsca, powiedziała:
-Masz.
A ja taka rozentuzjazmowana wołam natchnionym tonem:
-Och! Dziękuuujęęę!

Albo w domu. Dzielę pokój z bratem. On, żeby dojść do swojej części pokoju, musi przejść koło mojego łóżka. No i ja sobie poszłam spać, a on tam w nocy jeszcze coś robił. Leżałam sobie, śpiąc, na plecach, z rękami opuszczonymi wzdłuż ciała. On przechodzi obok łóżka, a ja nagle podnoszę ręce... i zaczynam klaskać. Klaskałam tak przez parę sekund, po czym znowu położyłam dłonie bezwładnie. xDD

A moja koleżanka na obozie krzyczała przez sen 'Szczotka do zęęębów! Pasta do zęęębów! W jednym komplecie w supermarkecieeee!'... no więc widzisz.

Ryżuś

Irate

CO dokładnie wybucha, kiedy się denerwujesz?!
Zaczynam się bać.

Namida

Wybucha? Tak dosłownie?
Ja się tego nie wstydzę, ja po prostu nie lubię kiedy się o tym mówi. To słabość, nie lubię słabości.

Irate

Ja kiedyś nie znosiłam swoich słabości, a jak zrobiłam/powiedziałam coś głupiego, to się złościłam, obrażałam na tych, co się ze mnie śmieli i nie mogłam sobie tego wybaczyć... A teraz? Teraz śmieję się z innymi. Wiem po prostu, że każdemu zdarzają się pomyłki, każdy ma też słabe strony.

Namida

Tu nie chodzi o głupie rzeczy... takie to ja robię non stop... chodzi mi o rzeczy które sprawiają, ze nie nadążasz za innymi, ze jesteś... słabsza.