[Z][M][N] Hipnoza.

Fushigi

Em... No więc...
Takie 'małe co nieco'.
Natchnęło mnie to: http://www.youtube.com/watch?v=gJXh-W2_Q0g (Chciałam to ukryć pod jednym słowem, ale nie wiem, jak to się robi... ^^")

Dla Bibuś <33

Pokój jest niewielki, kwadratowy. Jego ściany mają brzydki, szarozielony kolor, przypominający zgniłe jesienne trawy. Nie ma tu światła, żadnej wiszącej żarówki, która rzucałaby chybotliwy blask, żadnej świecy o migoczącym płomieniu, żadnego okna. Mrok. Mdła ciemność, w której widać tylko zarysy... Ale czego zarysy, skoro w pokoju nie ma niczego? Jest pusty, całkowicie pusty. Bez mebli czy żywych istot. Nie ma tutaj nawet kurzu. Ani trochę.
Chociaż... Nie, jednak coś tu jest. Ciemniejszy od przytłaczającej ciemności kontur. Prostokątny, jakby oparty o ścianę... Wysoki. Drzwi?
Zgadłaś. To jakieś wyjście. Ale dokąd prowadzi? Jeśli chcesz, możesz podejść, nacisnąć szarą klamkę i wyjść... Ale uważaj, bo możesz nie wrócić. Chcesz tego?
Zastanawiasz się, jak możesz otworzyć te drzwi, skoro siedzisz wygodnie w fotelu, patrzysz w szklany ekran monitora i czytasz te słowa. Tylko słowa.
Ale chwila. Nie powiesz mi chyba, że nie widzisz tego pokoju, co? Że nie czujesz chłodu, który sprawia, że na twoją skórę wpływa dreszcz? Że do twoich nozdrzy nie dociera słodki zapach zgnilizny? No, co? Nie czujesz tego, nie widzisz?
Ha! A jednak! Twoja wyobraźnia działa. I o to chodzi...
Więc zostaw drzwi w spokoju i usiądź w fotelu przy ścianie... Bo tam jest teraz taki fotel, prawda? Głęboki, miękki, pokryty ciemnofioletowym materiałem, przywodzącym na myśl skórę węża. Nie ma jednej nogi... Jak będziesz siadać, to uważaj, żebyś nie spadła. Zderzenie z podłogą pokrytą glonami chyba nie byłoby przyjemne, co?
No dobra... Siedzisz wygodnie. Patrzysz przed siebie. I czekasz. Machasz lekko prawą nogą... Ostrożnie. Nie zbudź demonów... To bardzo gwałtowny ruch, a duchy cię przecież otaczają. Czujesz to wyraźnie.
I nagle, gdy tak tkwisz w tym fotelu, otwierają się drzwi. Do pomieszczenia wsuwa się wysoka postać. Chłopak. Ciemnowłosy, o czarnych jak bez oczach.
Zaraz... Widzisz kolory? Dokładnie?
Aha... Faktycznie. Przy fotelu stoi drewniany stolik. A na nim lampka elektryczna. To dlatego...
Nie powiedziałaś mi o tym, że sprowadziłaś tutaj to urządzenie. Powinnaś ponieść konsekwencję, ale chcę zobaczyć dalszy rozwój wypadków...
Brunet siada na kanapie, stojącej pod przeciwległą ścianą i wbija w ciebie uważny wzrok. Nikt nic nie mówi, przez kilka długich chwil... A potem chłopak zadaje pytanie.
- Co tu robisz?
Cisza. Halo! Odpowiedz! No, dalej! Nie bądź niewychowana... Głośniej, bo cię nie słyszy!
- Aha – mówi nieznajomy, gdy słyszy twoją odpowiedź. – Rozumiem. Ja... Nie wiem, jak tu trafiłem. A ty wiesz?
Odpowiedz, ale szczerze...
- Naprawdę? – dziwi się brunet. A może tylko udaje? – Ja... Zabiłem osobę, którą kochałem. Dziewczynę, którą kochałem. Zakazałem jej wyjechać na misję... Choć wiedziałem, że ze wszystkich sił pragnęła na nią wyruszyć. Ale nie pozwoliłem... Więc się zabiła. Umarła w moich ramionach... To było...
Milknie. Milczysz również ty... Ale cisza trwa krótko.
- Nie wiedziałem, że ją kocham – odzywa się chłopak. – Spałem z nią, pożądałem jej... Ale nie myślałem, że jestem zdolny obdarzyć kogoś uczuciem. Takim... Duchowym uczuciem. Nie cielesnym. Może dlatego teraz jestem taki zagubiony...
Patrzysz na jego długie czarne włosy, których kosmyki zasłaniają te hebanowe tęczówki. Na te umięśnione dłonie, poznaczone starymi bliznami. Na szeroką, białawą koszulę...
- Chciałbym jeszcze przez chwilę z nią pobyć, wiesz? – pyta brunet po chwili. – Powiedziałbym, że ją kocham. Że ją kochałem. Choć nie umiałem tego okazać...
Nagle widzisz czerwony błysk i ze zdumieniem stwierdzasz, że to oczy tego młodego człowieka zmieniły barwę na krwistoczerwoną. A potem zauważasz również łzy – błyszczące niczym diamenty – które spływają po jego policzkach.
- Umarła... – szepcze chłopak, a ty potrafisz wydusić tylko:
- Sasuke, ty płaczesz?

Hibari

Dla mnie? *__* Dziękuję *ściska*
Fusiu, ty wiesz, co ja myślę, już Ci pisałam xD
Ale powiem jeszcze raz. Cudeńdko! Niesamowite cudeńko! Sama poczułam się jak zahipnotyzowana ^^ Mogłabym się rozpływać nad tym godzinami xP
Piękne!

Van

Fusiu!!! Zaraz Cię zjadeeee
Chciałaś mnie zahipnotyzować tym?
A potem zrobić ze mnie małpę na posyłki!
Oszzz ty!
Oprócz tego I am zachwycona tym! NA maxxxaaaa

Apple

*Budzi się z hipnozy* To jest... po prostu genialne! Ja nie wiem dlaczego inni ludzie są w czymś dobrzy, a ja to totalne beztalencie. Życie jest niesprawiedliwe. I jeszcze raz mówię: To było cudowne, piękne i boskie!

Fushigi

Tak, Bibciu, for you ^^ Wiesz dobrze, za co.
Vanno... Gorzej! Chciałam zmusić Cię, żebyś szybko napisała trzecią część parodii xD
Apple. Nie mów tak... Nie jesteś beztalenciem, jestem tego pewna. Każdy jest w czymś dobry. A zresztą, przecież napisałaś ficka, ładnego xD Więc nie lamentuj... ^___^

Dziękuję!

Irate

Nie mogę.
To jest takie... Uch.
Przytłaczające.
Można to czytać w różny sposób, to dobrze.
Na początku nie przesadziłaś z określeniami i wygórowanym stylem, to również dobrze.
Ale najlepsze jest to, że tak mnie zaskoczyłaś.

Fushigi

Ale... jak Cię zaskoczyłam? Pozytywnie czy negatywnie?

Irate

Oczywiście, pozytywnie.

Fushigi

Ale czym?
I cieszę się, że... Ci się podobało ^^"

Hibari

A nie mówiłam, Fuś? xD

Fushigi

^^"""

Co za treściwy post...

Atiasha

Wpadłam w sidła wyobraźni, nawet nie zdając sobie z tego jak szybko pokonałam szeregi z ułożonych precyzyjnie słów. Zaskakujące uczucie, czytać ten tekst. W twoim wykonaniu jest całkowicie poprawny. Teraz po przewertowaniu go drugi raz, ujrzałam kolejną stronę z której można go zinterpretować.
Zapytasz, jaka jest moja opinia? Tekst jest magiczny.
Pozostaje powiedzieć tylko jedno:
A potem zauważasz również łzy – błyszczące niczym diamenty – które spływają po jego policzkach.

Fushigi

Och... Naprawdę nie myślałam, że ten fick jakoś na Was może zadziałać... A jednak.
Kurczę, dziękuję Wam. Bardzo dziękuję.
Ati... A jak inaczej Ty go interpretujesz?

Klaja-chan

*lekko otumaniona, otwiera oczy i rozgląda się* Co ? Co ? To już ? Gdzie ja jestem ? A-aa...to nadal Strefa. Domek ^^
Fuś... naprawdę udało Ci się mnie zahipnotyzować. Zaczęłam czytać, wyobraziłam sobie, że to ja siedzę w pokoju z Sasuke i...zapomniałam o Bożym świecie. Dialogi, narracja, opisy, historia... nie wiem co powiedzieć. O, już wiem ! Kocham Cię ! *tuli* Szkoda tylko, że takie krótkie. Może i krótkie, ale i treściwe i niewątpliwie niezwykłe.

ewelajna

Czytam, czytam i wyobrażam sobie pokój, fotel i lampkę. Czuję chłód, ogarniającą mnie ciemność. Wszystko jest opisane idealnie, aby poczuć ten klimat, aby tam być. Zwroty skierowane do czytelnika pogłębiają uczucie obezności w wykreowanym miejscu.
Nagle-bum! Okazuje się, że to Sasuke, że płacze.
No nie...Wyobraziłam sobie coś zupełnie innego, ff o życiu, nie wiem, o czymkolwiek, ale nie o Sasuke i morderstwie Sakury! To mnie zszokowało i nie spodobało mi się. Wszystko, tylko nie wplecienie miłości Sasuke do Sakury. Lubię ten pairing, ale nie tu.
Poza tym całość napisana pięknie, masz talent.
I to nie mały.

Namida

Fiś *wzdycha* ... powtórzę jedynie to co już kiedyś przy twoim ff napisała Ir:
" Noi kurwa" ...

Fushigi

Klajciu, też Cię kocham ;* I bardzo dziękuję...

Hmm, a to 'SakuSasu'? Cóż... Na początku to miało być kompletnie inaczej napisane... W końcu prawie że samoistnie wplotłam w to Sasuke. I Sakurę. Tak jakoś wyszło... I wiem, że nie każdemu mogło się to podobać.
Ewuś, talent? Co za talent...
Dziękuję ;*

Naaam...

Reharahte

Jesteś na szczycie schodów. Kiedy powiem będziesz schodzić w dół. Zejdź. Pierwszy stopień - teraz już wiesz, że jestem zauroczona. Drugi stopień - teraz już wiesz, że nie obchodzi mnie trochę sztuczny monolog Sasuke. Trzeci stopień - teraz już wiesz, że stoję u nasady tych schodów i widzisz mnie. Jestem tu, bo nauczyłaś mnie hipnozy. Dziękuję.

Guś.

Zahipnotyzowałaś mnie tym... Poważnie. A przyznam szczerze, że rzadko kiedy nie da się mnie oderwać od tekstu.
To było takie... magiczne, inne. Hipnotyzujące.
Zakochałam się w tym. A Ciebie kocham jeszcze bardziej. <3

Fushigi

Reś, jak to Cię... nauczyłam? Przecież to tylko dziwny fick... I to ja Ci dziękuję. Twoja, jak i każdej z Was, opinia jest dla mnie bardzo ważna.
Guś... <3

Atiasha

Fuś, jak interpretuje? Po mojemu. Tak jak sobie moja chora główka ubzdura...
O tak.

Bloody

Aaaa !! My Chemical Romance !! *__*
AAAA !!! Kurdesz, jak ja kocham tą piosenkę!
Fuś, śliczny fick...aż nie wiem co powiedzieć...takie przejmujące... i płaczący Sasek... ehh...przypomniała mi się manga T-T
daję 100/10

*Blooś odchodzi od kompjutra nucąc "the ghost of you"*

Fushigi

100/10? ^^"
Asz. No co, cieszę się, że się podobało!
A piosenka... <33

ewelajna

A ja Chemikalów Romansów lubię "Teenagers". ^^

Fushigi

A, świetna jest. ^^ Ale na Vivie jak puszczają, to jest trochę cenzury w tekście... xD
Lubię jeszcze 'I don't love you'.