Potrzeba miłości

Aura

-Widzisz ?
-…
-Nie widzisz.
-A może jednak widzę ?
-Co ?
-Ciemność …
-To już coś.
-Może tak. Kiedyś chyba widziałam więcej ...
-Widziałaś. Nie pamiętasz ?
-Nie.
-Jak możesz nie pamiętać ?Śmiałaś się wtedy. Razem z Naruto…
-Naruto ? Kto to ?
-Jak możesz nie pamiętać ?
-Powtarzasz się.
-Nie, to ty się powtarzasz.
-Co ? Nie ważne.
-Tak, nie ważne. A pamiętasz jeszcze Sasuke ?
-Kto to ?
-Jak możesz nie pamiętać?
-Znowu się powtarzasz.
-Już mówiłam. To ty się powtarzasz.
-Jak to ?
-Jestem tobą. Albo inaczej – jestem w tobie. Stworzyłaś mnie, wymyśliłaś. Pamiętasz ?
-Nie, nic nie pamiętam.
-Pamiętasz, tylko nie chcesz o tym myśleć.
-Tak jest łatwiej.
-Naprawdę ?
-Tak, nie musze myśleć o … o nich. Tak, chyba tak. Tak jest łatwiej.
-Nie poznaję Cię.
-Możliwe. Ja nigdy nie byłam sobą. Sama siebie nie poznaje, więc jak ty możesz mnie poznać?
-Ja cię pamiętam. Jeszcze rok temu, przed …
-CISZA ! NIE MÓW O TYM ! NIE CHCE ! NIE CHCE ! Nie chce ….
-Dobrze, tylko się uspokój. Nie miotaj się tak. Spokojnie…
-Ja jestem spokojna.
-Tak słyszałam. A teraz nawet słyszę, że ktoś dobija się do drzwi.
-Kto to może być ?
-Nie wiem. Najlepiej będzie ja zobaczysz, no nie ?
-Ale nie chce. Nie lubię otwierać drzwi.
-To nie otwieraj. Jak nie jesteś ciekawa, kto to i czego chce…
-….
-Ja bym była ciekawa.
-Jesteś upierdliwa.
-Jestem tobą.
-Taa, jasne.
-Idź już. OTWÓRZ !
-Idę, idę. Nie drzyj się.

-Sakura, Hokage-sama wzywa Cię do siebie.

-I co mam powiedzieć?
-A zamierzasz pójść ?
-No, musze.
-To chyba mówiło się „tak”.
-Ale ja nie chce mówić. Po co ?
-On ci nic nie zrobi. To tylko posłaniec. Powiedz to. Otwórz usta. Chyba nie zapomniałaś jak się mówi ?

-Sakura, słyszysz mnie ?

-Ja go chyba znam … znałam ten głos.
-Ojj, nic nie pamiętasz. Powiem ci skąd go znasz jak przynajmniej pokiwasz głową.
-….
-Bardzo efektowne to kiwanie.
-Tak sądzisz ?
-Nie.
-Powiedz mi lepiej skąd go znam
-Ma na imię … chyba … Kiba. Lubił Cię. Pomogłaś mu kiedyś.
-Nie pamiętam.
-Wiem. Ale idź już. Czeka na Ciebie.
-Nie wiem. Nie widzę. Chyba teraz ty tracisz pamięć.
-Jestem tobą.
-Taa… Przestań. Wiesz gdzie on mnie prowadzi ?
-Nie wiem. Widzę tyle co ty.
-Jakieś schody … Chyba.
-Tak, schody. Pamiętasz jeszcze co to jest ?
-Nie jestem pewna. Nie ma tego u mnie w domu.
-Nie ma bo byś się zabiła na nich.
-Może. Stoimy. On puka. Znowu gdzieś idziemy. Ktoś coś mówi.

-Sakura. Mam wspaniałą wiadomość. Wrócili Naruto i Sasuke. Chcieli się zobaczyć. Słyszysz mnie. Odezwij się. Powiedz coś.

-No dalej, otwórz usta.
-Nie umiem. O kim ona mówi ?
-O twojej byłej drużynie.
-Nie pamiętam jej.
-On był bratem Itachi’iego…
-NIE PRZESTAŃ ! NIE CHCE PAMIĘTAĆ ! NIE O NIM ! PRZESTAŃ!
-Uspokój się i przestań rzucać…. Wstawaj z tych kolan…. Nie kop…
-Ale ktoś mnie trzyma. Nie hce. On coś mówi. Musze … musze uciekać.
-Nie, przestań…. To Naruto. On ci nic nie zrobi.
-A jeśli tak. Boję się.
-Wyrwałaś mu się. I co, długo będziesz siedział w tym kącie ?
-Niech mnie nie dotykają.

-Nie bój się Sakura. Proszę …

-NIEE !
-Znowu uciekasz… W drugi kąt… Brawo.
-Boję się …. Nie chcę….

-Sakura …

-Co to za głos ?
- Znasz go …. Pamiętasz …. Kochasz go ….
-Ja ? Go ? Nie, nie chcę. Niech mnie nie dotyka. Nie ch…
-Czemu nie uciekasz ?
-Bo … bo … bo boje się mniej. Czemu ?
-Mówiłam Ci. Kochasz go. Dobrze Ci z nim. Przytula Cię teraz, a ty cię uspokajasz. Czujesz to ciepło, prawda ?Juz nie jestem Ci potrzebna. Otwórz usta i zacznij mówić. Słuchaj … Mów….
-Nie, nie zostawiaj mnie. Nie poradzę sobie …
-Poradzisz. Masz jego. Nie goń mnie bo i tak nie wrócę. A teraz masz jego.
-Ale…nie…nie zostawiaj…mnie.

-Nie płacz Sakura. Już dobrze.

-To ciepło. Czuję je. Dobrze mi tu. Ale… co tak hałasuje ? Zaraz, chwila. To … to jego serce. Tak spokojnie bije. Tak ładnie. Może nawet…może nawet…ufam Ci.

-Już dobrze. Już jestem. Nic ci się już nie stanie. Już dobrze….

-Dobrze… Tak… Dobrze. Jak ona mówiła? Otworzyć usta… Chyba pamiętam. Ten zapach. Znam Cię. Wiem. Ufam Ci. Otworzyć usta … Otworzyć usta….

-Sa…sa…suke ?
-Tak Sakura. Już jestem przy tobie. Już dobrze.
-Sasuke … Sasuke.

Van

Nie podoba mi się.
Jakieś te dialogi były wymuszone, wręcz nienaturalne i takie jakieś "dziwne".
Pierwsze wypowiedzi zniechęciły mnie do dalszego czytania. Moim zdaniem, lepiej by to wyglądało, gdyby były opisy.
Moje zdanie jest takie, niekoniecznie musisz się z tym zgadzać.

Namida

Po pierwsze. "Ale ktoś mnie trzyma. Nie hce. On coś mówi. Musze … musze uciekać. " albo zgubiłaś c, albo popełniłaś błąd ortograficzny.
Co do samego dzieła. Pomysł niewątpliwie jest, niezbyt porywający ale jest. Jest tez jako taka fabuła, nie powala na kolana ale jest. Są dialogi, jak powiedział Van, nieco sztuczne, ale są. Są opisy... nie nie ma opisów.
Ogólnie rzecz biorąc, opowiadanie jak każde inne. Nie złe, nie dobre, przeciętne. osobiście nie wyobrażam sobie sakury w takim stanie, no ale dobra, nie mnie to oceniać. Co do stylu to troche koslawo, może spróbuj napisać coś z opisami, co? Będzie mi łatwiej to ocenić, na dialogach nie znam sie za dobrze, napisałm tylko jeden.
Póki co pracuj.

Van

Spróbuj i każde* Namiś ^__^
A tak poza tym, także nie wyobrażam sobie Sakury w takim stanie.

Namida

Już poprawiłam ^^''

Van

Dobrze ^^
Każdemu się zdarza.

Irate

Uwielbiam czytać dialogi!

3,5 minuty później...
Aj, nie, jednak od dzisiaj nie lubię.
Boże! Pomysł doskonały, ale co to za wykonanie? Dlaczego przed każdym znakiem interpunkcyjnym stawiasz spację? Myślałam, że umrę.
Nie czułam nic, czytając to.
I ona stanowczo nie powinna widzieć ciemności.

A ten miły akcent na zakończenie mojej krótkiej wypowiedzi:
[link widoczny dla zalogowanych]

Grabarz

Ten obrazek jest BOSKI. <3

Shiraya

Nie podobało mi się.
Pomysł może i całkiem niezły, al brakuje mi czegoś.

Irate, obrazek zabija. ^^

kaszmira77

Pomysł nawet, nawet...ale wykonanie jakieś takie nieciekawe.

Kayko

Pomysł niby dobry, taki prawie inny i prawie oryginalny, ale coś tam z wykonaniem nawaliło.

Chciałaś pokazać emocje Sakury, ale trochę co nie wyszło. Cały tekst jest taki bezuczuciowy, nijaki. Nie zachwyciło mnie.