[M] [O] Przykro mi...

Shira

Pada, jest szaro i ponuro. Posmutkujmy się trochę

Złociste liście wirują nad naszymi głowami i cicho opadają na granitową tablicę. Coś ściska mnie w sercu, kiedy widzę jej samotność na pustej polanie. Nie mogłeś spocząć z innymi. Masz miano zdrajcy i nie ma dla ciebie miejsca wśród bohaterów. Pozwolono nam jednak urządzić Ci cichy pogrzeb i ten grób, w zapomnianym zakątku. W końcu mnie się nie odmawia a oni i tak wiedzą, że kiedy my przestaniemy przychodzić, już nikt inny nie złoży tu rąk do modlitwy.
Kamień jest zimny, lodowaty, choć słońce jeszcze mocno świeci. Jest taki jak ty. Nie zdążyliśmy skruszyć twojego serca. Wybacz. Stoczyłeś się w przepaść a my nie potrafiliśmy cię złapać. Podobno Kakashi stwierdził kiedyś, że mam dar zjednywania sobie serc. Twoje było jednak zbyt zaślepione.
Sam wyryłem wachlarz. Znak twojej potęgi i słabości, przywileju i przekleństwa. Los dał ci szlachetne pochodzenie i fatum dumy. Na brzegu wachlarza są trzy łezki. Sharingan – twoja potęga i upadek. Byłeś na tyle silny by myśleć o zemście, na tyle silny, by czuć się samodzielnym, na tyle silny by nas odrzucić i podążyć drogą samotności. Siła nie zawsze jest celem, do którego warto bezwzględnie podążać. Spójrz przyjacielu, to jednak my okazaliśmy się silniejsi. Kierowaliśmy się, bowiem nie złością, lecz oddaniem.
Ona złożyła na kamiennej tablicy czerwoną różę. Miłość, przyjacielu. Nie rozumiałeś, a kto nie rozumie miłości ten nie pojmie żadnego uczucia. I dlatego ja odwracam od niej wzrok. Czerwień jest zbyt intensywna, zbyt żywa. Niczym sharingan w Twoich oczach. Niczym krew ściekająca z moich rąk…
Nie chciałem kłaść tu tego zdjęcia. Lecz przeszłość tu właśnie powinniśmy zostawić. Niech, więc leży tu razem z Tobą. Musimy zrozumieć, że nasza drużyna została pogrzebana razem z jej częścią. Nie będzie już zakochanej nastolatki, nadpobudliwego chłopca i ponurego samotnika. Zielony, niebieski i czarny. Liść, niebo i ziemia. Nadzieja, wiara i śmierć.
Opaska z przekreślonym znakiem Liścia. Podążaliśmy długą tą samą drogą, drogą shinobi. Tak trudno jest mi uwierzyć, że stanęliśmy naprzeciw siebie. Odrzuciłeś nas, odrzuciłeś wioskę. Nie dałeś mi wyboru przychodząc z ogniem zamiast pokorą.

- Naruto…
- Tak, Sakura?
- Już czas na nas. Nie można mianować nowego Hokage bez niego.
- A tak… Już idę…

I jeszcze pozwól, że Ci to zostawię. To decyzja rady starszych, dokument mianujący mnie Kage. Przypieczętowany Twoją krwią na zgliszczach naszego domu.

Atiasha

Że co proszę?
Wybacz, ale kompletnie nie mogę połapać się w tym tekście.

Shira

Oj, najwyraźniej źle ze mną. Studia mi mózg zlasowały i zaczynam pisać tak niezrozumiale jak wykładowcy :)
No cóż... Jak nikt nie zrozumie to obiecuję usunąć lub całkowicie zmienić ten tekst

Grabarz

Parę pierwszych zdań sprawia, że trudno jest się połapać w tekście - to przez nieumiejętny dobór niektórych słów, namieszałaś.
Później jest lepiej (o ile człowiek się kapnie, że to np. o samotność płyty nagrobnej chodzi...), ale parę zdań zabrzmiało sztucznie lub dziwnie. Parę błędów interpunkcyjnych jest, ale jako że "nie lubię" się czepiać... xD

To... z braku innego słowa... opowiadanie ma coś w sobie.
Na twoim miejscu walnęłabym temu solidną korektę i będzie dobrze.

Atiasha

Faktycznie, przed chwilą przeczytałam to jeszcze raz (tak "na spokojnie") no i troszkę więcej zrozumiałam. ^^ Wiec, jeśli Ati zrozumiała to wcale tak źle nie jest. xD
Faktycznie, troszki poprawić i już będzie o wiele lepiej.

Rose

Dla mnie było od pierwszej linijki wszystko jasne.
Wiesz, ujęłaś mnie tą małą jednopartówką. Bardzo mi się podobała. Znalazłam, a wręcz wyczułam duszę w tych słowach. Aż łezka mi się w oku zakręciła. I jeżeli były jakieś błędy - tak naprawdę, mam to gdzieś.

(rzewna się robię, ot co.)

Guś.

nie wiem, co tu jest do nierozumienia. (oprócz tej samotności płyty nagrobnej, bo na początku nie zrozumiałam. xD)
mi się bardzo podobało. ^^

Hibari

Mnie też się podobało i zgadzam się z Ros i Gusią. Czytało mi się bardzo przyjemnie i bardzo fajnie przedstawiłaś to, co zgubiło Sasuke.
Ja jestem na tak ^^

Umeka

Ja również jestem na tak.
Zrozumiałam przesłanie już na samym początku, i przyznam szczerze, że cholernie mi się podobało Shir! ^___^

Czekam na więcej. ; )

Yennefer

Biedna płyta! ;___; xD

Szczerze, to ja też nie wiem co tu jest niezrozumiałego. Ogólnie podobało mi się, tylko samotność płyty nagrobnej mnie rozdupczyła troszkę xD Bardzo ładne. Tak, właśnie. Ładne.

GaGa

Hibs się bawi w jurora z 'Mam talent!'.
Jestem na taaaak! xD

Mi się podobało.
Ba! Szalenie mi sie podobało.
Tekst jest dobrze napisany i ja załapałam wszystko od razu. xD
Było... kuźde, słów mi brakuje!
A! Było piękne, magiczne i zaczarowałaś mnie tym tekstem.
Pokazałaś wszystko to, co mógłby czuć Naruto, gdyby Sasuke zginął, nim on zdodałby go sprowadzić do Konohy. Nim rozbudziłby w nim uczucia...
Magia, nie tekst. ^^

Hibari

No jasne, że się bawie w jurora xDD Zawsze uważałam, że to moje powołanie życiowe xDD

Shira

Dziękuje szanownej komisji za głosy. Przechodzę do następnego etapu :)

Shiraya

Jestem na Tak...
Naprawdę miło się to czytało.
Takie opowiadanie, troszkę smutne jest zawsze jakby odzwierciedleniem naszej duszy i obecnego stanu.
Nie wiem czemu...
Ale zawsze gdy mam gorszy dzień uśmiercam kogoś w swoim opowiadaniu.
Czyżbyć też miała ten syndrom?

Shira

Szczerze mówiąc, ja prawie zawsze kogoś uśmiercam. No przecież bądźmy rozsądni. Dajcie mi człowieka, który nigdy nikogo nie stracił, nie płakał na żadnym pogrzebie. To raczej nierealne, co nie?

Hibari

Tak, przechodzisz do nastepnego etapu. Czekamy na kolejny wystep xDD Tylko prosimy o szybki termin, komisja jest straszliwie niecierpliwa xP

mahcin

Miło się czyta, potradfi zaciekawić. Z początku nieznani są bohaterowie, ale już po chwili można zrozumieć iż Sasek zginą, zabity przez Naruto, który to został Hokage. naruto i Sakura razem przy grobie przyjaciela. Tekst mówiony przez Naruto. Więcej takich Fanficków